SEYFİ ÇELİKKAYA
Yılın belirli aylarında tarım ve ormanlık alanlarda çalışmak üzere Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinden aileleriyle birlikte göç eden mevsimlik tarım işçileri, yol masraflarının yüksek olması nedeniyle Yozgat’a gelemedi. Her yıl 10 bin civarında mevsimlik tarım işçisinin geldiği Yozgat’a sadece 5 bin civarında işçinin gelebildiği kaydedildi.
Yol maliyetlerinin artması nedeniyle Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerindeki illerden kamyon, minibüs ve otobüslerle sırtlarında yorganları ile tarım alanlarında çalışmak üzere yola çıkan mevsimlik tarım işçilerinin sayısı azaldı. bu yıl.
Nisan ayı başında Yozgat’a göç eden aileler, İl Özel İdaresi tarafından tarım alanlarına yakın alanlarda kurulan ‘tarım çadırlarına’ yerleşerek çalışıyor. Önceki yıllara göre bu yıl daha az tarım personelinin geldiği Yozgat’ta bazı tarım çadırları boş kaldı. Çadırlara yerleşen tarım işçileri ise çadırların çok eski olmasının yanı sıra temiz su sorunu yaşadıklarını, çadırların bulunduğu bölgede tuvalet ve banyo konusunda da sorun yaşadıklarını belirtti.
“İŞÇİ AZ OLDUĞU İÇİN TARLALAR ÇİMLENMİŞTİR”
Şanlıurfa Hilvan’dan gelen ve Yozgat’ın Yerköy ilçesinde tarım işçilerinin yanında çavuş olarak görev yapan Davut Hatipoğlu, bu yıl tarım personeli sıkıntısı nedeniyle hem çiftçilerin hem de işçilerin zor durumda olduğunu söyledi. Hatipoğlu şunları söyledi:
“Geçen yıl 60 kişi getirdim, bu yıl 25 kişi yol masrafı için geldi. Burada su düşüncesi var, çadır sorunu var. Çadırlarımız plastik. Devlet getirdi ama bir kere, o geldi. 10 yıl, 15 yıl kullanıldı.Artık yavaş çalışmıyor.Çiftçiler de çekiyor.Su,çadır veya yol yardımımız olsa daha iyi olacak.İnsan bol olacak.İşçi az olduğu için tarlalar sıyrılıyor. Çiftçi çekiyor biz de çekiyor Geçim pahalılığı var İş ve İşçi Bulma Kurumu burada değil sadece Adana’da var Fiyatları devlet belirlemeli Ücretler 325 liraydı 400 lira oldu Adana’da 445 lira Kahramanmaraş’ta 500 lira istikrarsız. Çiftçiyle yüz yüze geliyoruz güzel olur.”
Elektrik fiyatlarının çok yüksek olduğundan da şikayetçi olan Hatipoğlu, “Bir kişi abone olmuyor, hepsini bir adam ödüyor. Özel şirket gibi iki kere yaptı. 20 çadıra ayda 20 milyar veriyoruz. Sadece çadırların aydınlatması için “Tuvalet yok, banyo yok, seyyar banyo yok. Normalde kaplarda veya briketlerde olabilir. Üstü saç olabilir, en ucuz malzeme olabilir” dedi.
“GERÇEK BİR TUVALETİMİZ YOK”
Şanlıurfa Siverekli tarım işçisi Mahmut Polat, “Suriyelilerin konteynırları var, onların tuvaletleri var, onların cereyanları var, bizim hiçbir şeyimiz yok. Tuvaletimiz, banyomuz yok. 5-6 ay burada kalıyoruz. İki aile çalışıyor. Burada çavuşla birlikte “Çok değerli bir insan var. Minibüsü olmayan adam gelemez. Çalışıyoruz, şeker pancarından ayçiçeğine kadar sebze bahçelerinde çalışıyoruz. 10 yıl oldu çadırlar. Bir de su sorunumuz var” dedi.
Havaların çok sıcak olduğunu ve pancarları sularken çeşmelerin arasından yürüyerek serinlemeye çalıştığını belirten Mehmet Ali Fırat, “Hava çok sıcak. Pancarları sularken yeterli oluyor. İyice serinliyoruz. Hava müsait, pancar çok büyük.”
